God, Sex en Shostakovich

Het heeft lang geduurd maar het gaat toch echt gebeuren. In een avondvullende voorstelling slinger ik samen met René Veen het 2e en 3e deel van de monoloog God, Sex en Shostakovich de wereld in. Dat niet alleen.
Het bestuur van SchatKamerOpera is bezig een toer van ongeveer 15 locaties verspreid door het land te organiseren, en er komt een boekje uit met de tekst van de hele trilogie! Opwinding alom.
Dit is ongeveer wat je kunt verwachten:

God, Sex en Shostakovich een monoloog voor Vrouw, Cello en Piano deel 2 (slot)

God, Sex en Shostakovich deel 1 was een hit. Iedereen wilde wel weten hoe het leven in een sekte eruitzag. Maar hoe ging het verder met dat meisje? Is er leven na de sekte? In haar zoektocht naar liefde, verbondenheid, echtheid en, zoals ze het als jonge vrouw moedig onder woorden bracht: onverwachte wendingen en heel veel sex, gaat er opnieuw veel mis. En wordt er wederom veel gelachen en geleden. In God, Sex en Shostakovich deel 2 (slot) vertelt Rata, samen met haar cello en René Veen op de piano hoe het leven het waard is bestruikeld te worden. De muziek van Shostakovich, live gespeeld, vertelt daarbij dat wat niet gezegd kan worden.

Klik hier voor de flyer met info en credits van deel 1

Klik hier voor de terugblik en een recensie van deel 1

INTERVIEW IN DE STENTOR  Voorafgaand aan de première in De Spiegel te Zwolle, werd ik bevraagd door Marion Groenewoud. Naar mijn eigen smaak ging het gesprek veel te veel over de B’ulah Hoeve, de plek van mijn jeugd waar het verhaal zich afspeelt. En te weinig over de betekenis van klassieke muziek en theater in het vertellen van een verhaal. Maar feit is dat deze publicatie een storm op de kaartjes opleverde. Dus dank aan Marion en de Stentor!
De Stentor “Ik was zijn verloren kind”

TE GAST BIJ COEN VERBRAAK Op 1 januari 2022 was ik, naar aanleiding van mijn voorstelling te gast bij Human.
Coen Verbraak interviewde mij en 3 anderen over een belangrijke wending in ons leven.
Radio 1 HUMAN De Publieke Tribune

REACTIES UIT PUBLIEK  

Ik mag citeren uit de schriftelijke reacties die ik kreeg 

Prachtig spel. We waren geroerd. Dank je wel hiervoor.

Wat maakte je het toegankelijk, zonder haperen nam je ons mee op je weg.

En dan Shostakovich. Het verwoorden door middel van zijn muziek. Het was niet een vondst maar een gegeven. Hoe prachtig sloot het aan en met hoeveel passie maakte je gebruik van zijn muzikale wezen. Jouw cello, puur en robuust. Een verlengstuk van jezelf.  Kon hij er maar bij zijn…. wat zou hij de symbiose goed begrijpen. Een twee-eenheid. 

René Veen was fantastisch. Zo liefdevol volgde hij, nam hij je mee, was er op de juiste momenten.

Betoverend. Indringend. Liefdevol. Pijnlijk. Krachtig. Wat een rauw en teder verhaal. We hebben intens genoten.